Katecheza 2 - luty 2021

Św. Józef – Patron życia!

Wiara, aby była autentyczna, musi wyrazić się na zewnątrz poprzez konkretną postawę molarną, poglądy, decyzje i czyny w życiu codziennym ale także wobec aktualnych wydarzeń i spraw, które dokonują się w świecie, w którym człowiek żyje. Tak było w życiu Św. Józefa wobec ogłoszonego spisu ludności, który ogłosił Cezar August. Ponieważ ten spis w niczym nie sprzeciwiał się jego wierze, zabrał Maryję, która była brzemienna i udał się do Betlejem, aby tam spełnić przepis prawa Cesarstwa Rzymskiego: Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna. Kiedy jednak fałszywy „pokłon” Dziecięciu chciał złożyć Herod - który jako król, swoją osobą także wyrażał prawo - Józef zabrał Dziecię i Jego Matkę i uciekł do Egiptu. Każdy człowiek musi „odczytywać” otaczającą go rzeczywistość a wobec aktualnych wydarzeń podejmować decyzje, które będą potwierdzały jego wiarę. 

W wydarzeniu narodzenia Syna Bożego a potem we wspomnianej ucieczce do Egiptu widzimy Św. Józefa, który czynem wyznaje swoją wiarę jako Obrońca Życia. Jest Obrońcą Życia w pełnym tego słowa znaczeniu: najpierw jako obrońca jeszcze nienarodzonego Syna Bożego, którego pod sercem swoim nosi Maryja a następnie jako obrońca we wszystkich wydarzeniach, które zagrażać będą Jego ziemskiemu życiu.

Zgodnie z Prawem Mojżeszowym po zaślubinach małżonkowie mogli zamieszkać razem dopiero po upływie roku. Następował wtedy bardzo uroczysty moment, kiedy małżonek wprowadzał małżonkę do swojego domu. Ten moment podkreślił Św. Mateusz pisząc: Po zaślubinach Matki Jego, Maryi, z Józefem, wpierw nim zamieszkali razem… (Mt 1, 18). To właśnie w tym czasie, kiedy już miały miejsce zaślubiny – byli już więc prawdziwymi małżonkami ale jeszcze nie mieszkali razem – Maryja za sprawą Ducha Świętego stała się brzemienna. Józef, nie znajdując swojego miejsca przy Maryi, którą wybrał Bóg dla Siebie, próbował potajemnie Ją oddalić, wręczając Jej list rozwodowy. Tym aktem chciał ratować Jej dobre imię i życie. W przeciwnym wypadku Maryi groziło oskarżenie o niewierność i cudzołóstwo, co karano śmiercią przez ukamienowanie. Zanim Józef otrzymał swoje własne zwiastowanie Tajemnicy Wcielenia Syna Bożego, decyzja którą podjął, ratowała życie Maryi i Jej Nienarodzonego Dziecka – stanął po stronie Życia. Warto podkreślić, że od momentu kiedy Józef powiedział Bogu swoje „Fiat”, Anioł przemawiał już tylko do niego. Maryja nie otrzymała już kolejnego zwiastowania mimo, że było jeszcze wiele niezrozumiałych i niebezpiecznych momentów w Jej życiu. Bóg wysyłał swojego Anioła już tylko do Józefa ponieważ jako prawdziwy mąż i ojciec, stał się Głową, Filarem i Obrońcą życia tej Rodziny. Zwróćmy uwagę, że Bóg ukazuje w Ewangelii wiarę Św. Józefa właściwie w momentach, kiedy ten podejmuje decyzje, które mają ratować życie Jezusa. Najpierw podejmuje decyzję, która ratuje Maryję przed kamienowaniem. Potem ratuje Dziecię Jezus przed okrutnym Herodem, który morduje wszystkich chłopców w Betlejem. Chroni ich na wygnaniu w Egipcie przed dobrze rozwiniętą siatką szpiegowską Heroda. Następnie chroni życie Jezusa przed Archelausem, który jest nie mniej okrutny od swojego ojca. Wreszcie szuka Jezusa podczas pielgrzymki do Jerozolimy, ponieważ tutaj też chodzi o Jego życie. Wiele razy więc staje naprzeciwko śmierci, aby swoją osobą ochronić życie Jezusa. Niekiedy nam się wydaje, że Św. Józef jest patronem dobrej śmierci tylko dlatego, że umierał w ramionach Jezusa i Maryi – to prawda. Jest jednak patronem dobrej śmierci również dlatego, że jest obrońcą życia. To jest chyba największa tajemnica Św. Józefa – jest Stróżem, Obrońcą i Patronem Życia. Ponieważ chronił na ziemi Jezusa w momencie, kiedy był najbardziej bezbronny, staje dziś przed nami jako patron życia dzieci nienarodzonych. Jako obrońca życia Jezusa Chrystusa dzisiaj broni życia Jego Ciała Mistycznego a więc jest Stróżem naszego życia nadprzyrodzonego, życia łaski uświęcającej w nas – broni nas przed śmiercią wieczną. Jako Patron naszego życia duchowego chroni życie małżeństw, rodzin i przyjaźni.

Wielu jest dzisiaj Herodów, którzy czyhają na życie ludzi najsłabszych, najniewinniejszych, na życie nadprzyrodzone ludzkich dusz? Wielu jest Herodów, którzy niby chcą pokłonić się i oddać hołd naszej ludzkiej godności ale w swoim zanadrzu chowają cynizm, pogardę i śmierć - znamiona kultury, którą Św. Jan Paweł II kiedyś nazwał kulturą śmierci. Paradoks polega na tym, że kultura śmierci ma swojego bohatera w Ewangelii Życia a jest nim Herod, który wymordował niewinne dzieci w Betlejem. Wydaje się więc, że znakiem rozpoznawczym kultury śmierci jest zabijanie niewinnych dzieci w majestacie prawa.

W roku 1997 w Kaliszu, w Sanktuarium Św. Józefa Ojciec Św. Jan Paweł II cytując słowa Św. Matki Teresy z Kalkuty, mówił do zgromadzonych pielgrzymów: „Wiele razy powtarzam – i jestem tego pewny – że największym niebezpieczeństwem zagrażającym pokojowi jest dzisiaj aborcja. Jeżeli matce wolno zabić własne dziecko, cóż może powstrzymać ciebie i mnie, byśmy się nawzajem nie pozabijali? Jedynym, który ma prawo odebrać życie, jest Ten, kto je stworzył. Nikt inny nie ma tego prawa; ani matka ani ojciec, ani lekarz, ani żadna agencja, żadna konferencja, żaden rząd. …. Przeraża mnie myśl o tych wszystkich, którzy zabijają własne sumienie, aby móc dokonać aborcji. Po śmierci staniemy twarzą w twarz z Bogiem, Dawcą życia. Kto weźmie odpowiedzialność przed Bogiem za miliony i miliony dzieci, którym nie dano szansy na to, by żyły, kochały i były kochane? Po tych słowach Papież dodał: Józef z Nazaretu, który uchronił Jezusa od okrucieństwa Heroda, staje w tej chwili przed nami jako wielki rzecznik sprawy obrony życia ludzkiego od pierwszej chwili poczęcia aż do naturalnej śmierci. Pragniemy więc na tym miejscu polecić Bożej Opatrzności i świętemu Józefowi życie ludzkie, zwłaszcza życie nie narodzonych, w naszej Ojczyźnie i na całym świecie.

Św. Józef, jako Patron Życia, ukazuje nam postawę wiary pełnej, konsekwentnej i zdecydowanej. W sposób szczególny przemawia dzisiaj do wszystkich mężczyzn, aby nie bali się stanąć na straży budzącego się nowego życia, które z miłości powierzył im pod opiekę Stwórca.

Katecheza 1 - styczeń 2021

Święty Józef - Mąż wiary!

Wielu ludzi dzisiaj mówi o swojej wierze, czy jednak zawsze mamy do czynienia z ludźmi wierzącymi, których możemy uczciwie nazwać ludźmi wiary? Św. Józef, którego rok jubileuszowy rozpoczęliśmy 8 grudnia 2020 roku, został nazwany Mężem Wiary. Przez kolejne katechezy będziemy próbować przyjrzeć się osobie tego świętego i jego postawę wiary zaproponować współczesnym osobom wierzącym.

Św. Mateusz w swojej Ewangelii, pisząc rodowód Pana Jezusa, zaczyna od słów: Rodowód Jezusa Chrystusa, syna Dawida, syna Abrahama … a kończy: …..Jakub ojcem Józefa, męża Maryi, z której narodził się Jezus, zwany Chrystusem (Mt1, 1; 1, 16). Choć w całym rodowodzie znajdziemy ludzi różnego pokroju i „świętości” to jednak na początku i na końcu tej genealogii są dwaj mężowie, na których wierze Bóg zrealizował swój odwieczny zamysł: Abrahama i Józefa. Jeżeli Abrahama nazywamy ojcem wiary ponieważ całkowicie zaufał Bogu, wbrew ludzkiej logice myślenia, co podkreśla list do Rzymian: On to wbrew nadziei uwierzył nadziei…. I nie zachwiał się w wierze… I nie okazał wahania ani niedowierzania co do obietnicy Bożej, ale się wzmocnił w wierze. Oddał przez to chwałę Bogu... (Rz 4, 18n) to jak nazwać Józefa, który wypełnia to, co w historii Abrahama było tylko zapowiedzią przyszłych wydarzeń zbawczych, było figurą? Kiedy Kościół nazwał Św. Józefa Światłem Patriarchów – takim wezwaniem modlimy się w litanii – wydaje się, że postawił go przed Abrahamem, jakby chciał przez to ukazać, że choć wiara Abraham jest ogromna to jednak Józef postawił jeden krok dalej w zawierzeniu Bogu. Jaka jest zatem wiara Józefa i co oznacza dla nas?

Św. Józef zasadniczo pojawia się tylko w tak zwanej Ewangelii Dzieciństwa Pana Jezusa lub – jak korygował to stwierdzenie O. Tarcisio Stramare – w Ewangelii Życia Ukrytego. Potem znajdziemy już tylko wzmiankę o Józefie, zdumionych mądrością Jezusa ludzi, którzy pytają się: Czy nie jest to syn Józefa? (Łk 4, 22) lub: Skąd u Niego ta mądrość i cuda? Czyż nie jest On synem cieśli? (Mt 13,54n). Wspomina także o Nim Filip spotykając Natanaela z Kany Galilejskiej, mówi: Znaleźliśmy Tego, o którym pisał Mojżesz w Prawie i Prorocy - Jezusa, syna Józefa z Nazaretu ( J 1, 45).

Ewangelia Życia Ukrytego, która zasadniczo przekazuje nam prawdę o narodzeniu Syna Bożego oraz jeden epizod z jego dzieciństwa, kiedy miał lat 12, ukazuje także postać Św. Józefa, któremu Bóg Ojciec zlecił misję bez precedensu. Misja ta nie polegała tylko na trosce o byt doczesny i odpowiedzialność za Syna Bożego i Jego Matkę. Misja, którą otrzymał Józef, polegała na tym, że miał być tu na ziemi prawdziwym ojcem Dziecka, które nie jest jego Dzieckiem, i nie jest Dzieckiem żadnego innego mężczyzny, a jednoczenie jest Dzieckiem jego żony! W ten sposób swoją decyzją, jako pierwszy z ludzi, miał wyznać wiarę i zostawić świadectwo wobec wszelkiego stworzenia, że Ojcem Dziecka, które narodziło się z Maryi jest sam Bóg Ojciec. Zanim Józef zrozumiał swoją misję i przyjął tę prawdę przeżywał w swoim sercu ogromne strapienie. Nawet dla niego, który był mężem Bożym, sprawiedliwym, a więc świętym, gotowym we wszystkim pełnić wolę Boga, ta prawda była po ludzku nie do pojęcia. Była tym trudniejsza, że całkowicie ufał Maryi. I tutaj pojawia się pierwszy sprawdzian męża wiary. Pomimo tego, że Józef zdawał sobie sprawę, że uczestniczy w wielkiej, nadprzyrodzonej i niepojętej tajemnicy, nie wyłączył myślenia! Jest człowiekiem, który myśli, rozważa, odcieka, bardzo przy tym cierpi i w końcu podejmuje decyzję człowieka wiary! I choć nie o taką decyzje Bogu chodzi, nie jest to jednak decyzja błędna. Jest to decyzja człowieka, który dotarł na szczyt możliwości ludzkiej wiary. Niczego nie rozumiejąc wybiera najlepsze rozwiązanie dla Maryi i Jej Dziecka. Przyjmuje tajemnicę, o której mówi mu Maryja, jednak z szacunku wobec Boga i Jego planu czuje się nie godny dalej być Jej mężem. Stanął przed poważnym dla siebie pytaniem: Skoro Bóg wybrał Ją dla siebie, to czy on, prosty cieśla, może jeszcze być Jej mężem? Józef na to pytanie odpowiada negatywnie: nie! Kierując się posłuszeństwem wobec Prawa Pańskiego usuwa się w cień, chce potajemnie oddalić Maryję, po prostu odejść. Nie chcąc narazić Jej na zniesławienie, zniesławienie przyjmuje na siebie. Biorąc winę na siebie po raz pierwszy chroni Maryję i Dziecię Jezus. Teraz ludzie będą o nim mogli mówić, że jest łotrem, zostawił żonę w ciąży i poszedł! Wobec tak wielkiej tajemnicy to właśnie wiara prowadzi Józefa do wyznania heroicznej miłości do Maryi i Boga, miłości, która nie cofa się przed cierpieniem. Dopiero teraz interweniuje Bóg jakby czekał na taką właśnie decyzję Józefa - bo ona potwierdza jego wiarę i miłość. Pierwsze słowa jakie do niego Bóg kieruje są odpowiedzią, której Józefowi brakowało w jego rozważaniach: Józefie! Maryja jest twoją prawdziwą małżonką a ty Jej prawdziwym mężem: «Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki; ( Mt 1, 20). Bardzo wymowne jest to, że po tej Bożej interwencji, kiedy Józef zbudził się ze snu, od razu wziął Maryję do siebie. W Ewangelii nie zobaczymy już Józefa, który miałby jakieś wątpliwości, co do swej misji. Będą przed nim inne wyzwania i inne cierpienia, będą pytania dotyczące życia, ale nie będzie miał już wątpliwości co do swej tożsamości przy Maryi i Jezusie.

Pierwszą cechą człowieka wierzącego jest rozumność jego aktu wiary. Bóg nie każe nam ślepo wierzyć. Pomaga nam w akcie wiary, towarzyszy, prowadzi, wyjaśnia, czeka, daje czas, wspiera i kiedy trzeba interweniuje. Pozwala nam na nasz trud i wysiłek wiary ponieważ traktuje nas poważnie i ten trud nas kształtuje jako osoby. Za aktem wiary musi iść postawa wiary. Będzie się ona wyrażała w tym, że wszystkie swoje decyzje i wybory dokonuje w oparciu o Ewangelię i nauczanie Kościoła. Wiara zatem nie jest spokojnym portem, do którego zawinę i tam spocznę w jakimś błogostanie. Wiara jest dynamizmem,  jest wypłynięciem na głębię i we wszystkich sprawach życia zwracaniem się do Boga. To zakłada zaufanie i traktowanie Jego słów na serio. Najprostszą definicję wiary moglibyśmy wyrazić słowami, że wiara to słuchanie słów Jezusa Chrystusa i branie ich na serio – a więc wprowadzanie w czyn. Człowiek wiary, w sytuacji tajemnicy i wątpliwości, zwłaszcza wtedy kiedy wydarza się coś trudnego i pociągającego za sobą cierpienie, zawsze kieruje się Prawem Bożym i oficjalnym nauczaniem Kościoła! A jeśli wydarzenie jest bez precedensu, cierpliwie trwa na tym fundamencie i czeka, aż Pan pokaże co dalej czynić, dalej w posłuszeństwie tym, których wybrał za pasterzy. Wreszcie prawdziwa wiara potwierdzona zostaje i zawsze wyraża się w czynnej, ofiarnej miłości.

Ks. Stanisław Kozik OSJ

Spotkanie dla rodziców dzieci pierwszokomunijnych odbędzie się w najbliższą niedzielę -  31 stycznia 2021r. - o godz. 16.00 - spotkanie jest w kościele.

I Komunia Święta. W związku z obecną sytuacją, która pociąga za sobą także limit osób znajdujących się w kościele, informujemy rodziców dzieci pierwszokomunijnych, że w najbliższym czasie nie będzie spotkania - natomiast do końca listopada należy dostarczyć wypełnione deklaracje, świadectwa chrztu dzieci (jeśli dziecko było chrzczone poza naszą parafią) oraz wymagane zgody jeśli ktoś pochodzi z innej parafii. Dokumenty – każdy indywidualnie – przekazujemy bezpośrednio księdzu proboszczowi.

Została również uruchomiona skrzynka pocztowa dla rodziców dzieci pierwszokomunijnych, na którą można kierować zapytania oraz z której - po otrzymaniu adresów mailowych - będą rozsyłane bieżące informacje dopóki nie będą możliwe spotkania w kościele. Adres skrzynki pocztowej jest następujący: 1komunia.janchrzciciel@gmail.com

Różaniec Rodziców to modlitwa wspólnotowa oparta na schemacie Żywego Różańca. Podejmujemy modlitwę włączając się w 20-sto osobowe grupy rodziców, zwane różami. Uczestnik Różańca Rodziców podejmuje modlitwę w intencji swoich dzieci oraz w intencji dzieci pozostałych członków danej róży, a w zamian inni rodzice z tej róży modlą się za jego dzieci. Każdy z rodziców odmawia codziennie jedną dziesiątkę Różańca z przypisaną mu na dany miesiąc tajemnicą. W ten sposób za dzieci tego rodzica odmówiony jest codziennie cały różaniec.

Są dwa rodzaje róż - lokalne, zakładane w parafiach, szkołach, grupach przyjaciół itp., oraz internetowe, do których można dołączyć na naszej stronie. Więcej na ten temat można przeczytać na podstronie Dołącz.

Modlimy się w dowolnie i dogodnie wybranym miejscu i czasie. Najlepiej wybrać sobie jakiś konkretny czas w ciągu dnia i wpleść tę modlitwę w rytm dnia – to w końcu tylko 3-5 minut czasu.

W pierwszym dniu kolejnego miesiąca przechodzimy do kolejnej tajemnicy, czyli po pierwszej radosnej następuje druga, potem trzecia i tak dalej. Po tajemnicach radosnych następują tajemnice Światła, następnie bolesne i chwalebne, a po chwalebnych znowu radosne. Osoba odmawiająca tajemnicę Pierwszą Radosną odmawia tez początkowe modlitwy różańca świętego czyli Wierzę w Boga, Ojcze nas, trzy razy Zdrowaś Maryjo i Chwała Ojcu.

Dostępne są materiały i rozważania, którymi możemy posługiwać się w trakcie modlitwy. Członkowie róż internetowych otrzymują co miesiąc email z rozważaniami i linkiem do potwierdzania udziału.

Dołączając do Różańca Rodziców, pierwszego dnia rozpoczynamy Aktem Zawierzenia (tekst można pobrać z naszej strony www, albo otrzymać obrazek MB Oliwskiej – patronki tej modlitwy z tekstem Aktu Zawierzenia).

Nie ma konieczności stałych spotkań w Kościele, ale każda z róż może sobie takie spotkania zorganizować. Często jest to np. dniu wspomnienia świętego patrona danej róży. Co roku staramy się być w dniu 8 grudnia w Kościele i ponowić nasz Akt Zawierzenia w łączności duchowej ze wszystkimi uczestnikami RR na całym świecie. W tym dniu też jest organizowana Msza w Katedrze Oliwskiej i różaniec przed feretronem MB Oliwskiej.

Co zyskujemy?

Zachęcamy do zapoznania się ze świadectwami osób modlących się w Różańcu Rodziców.

1. Dajemy najpiękniejszy prezent naszym dzieciom - i to codziennie - wszystkie łaski związane z odmawianiem różańca w róży (wiele, wiele łask) - pełniej wypełniamy 4 przykazanie.
2. Pewność że zawsze, każdego dnia ktoś modli się za moje dzieci, nawet wtedy gdy sam zapomnę - jeśli nikt nie zapomni to codziennie za nasze dzieci odmówiony jest cały różaniec!.
3. Rozwój naszej osobistej modlitwy, często też rodzice podejmują wspólnie modlitwę za dzieci, jest to okazja do rozpoczęcia wspólnej modlitwy w rodzinie. ( jak najbardziej zalecane i bardzo owocne!)

Kto może dołączyć? Kto może modlić się w Różańcu Rodziców?

Dołączyć do modlitwy w Różańcu Rodziców może praktycznie każdy:

1. oczywiście mogą modlić się rodzice naturalni,
2. rodzice którzy zaadoptowali dzieci,
3. rodzice chrzestni, którzy własnych dzieci nie mają,
4. rodzice pozostający w separacji i rozwiedzeni,
5. rodzice, którzy pozostają w związkach niesakramentalnych - liczne świadectwa potwierdzają, że taka modlitwa pomaga w jakiś sposób takie trudne sytuacje uporządkować,
6. wszyscy, którzy przyjmują odpowiedzialność za dzieci czyli wychowawcy, nauczyciele, katecheci, opiekunowie dzieci np. kadra harcerska itp. - tu również jest wiele świadectw działania tej modlitwy zmieniającej i losy dzieci i relacje w konkretnych środowiskach,
7. wreszcie osoby, które nie mają dzieci - ale mają pragnienie w sercu do podjęcia takiej modlitwy w intencji dzieci innych rodziców.

Wszyscy, w których sercu zrodzi się pragnienie takiej modlitwy mogą w niej wziąć udział.

Intencje

W Różańcu Rodziców wszyscy modlimy się w następujących intencjach:

1. Prosimy Boga, aby mocą ofiary Jezusa Chrystusa ochronił nasze dzieci przed negatywnymi skutkami grzechów i zaniedbań rodzicielskich.
2. Prosimy o błogosławieństwo dla naszych dzieci, aby każdego dnia doświadczały Bożej Miłości i aby w ich życiu wypełniała się wola Boża.
3. Prosimy o środowisko wspierające rozwój naszych dzieci oraz uzdrowienie zranień spowodowanych przez ich otoczenie.
4. Prosimy o rozszerzanie się dzieła Różańca Rodziców, aby każde dziecko otrzymywało od swoich rodziców błogosławieństwo, miłość oraz nieustanną modlitwę.
5. Prosimy za Ojca Świętego, w Jego intencjach i za cały Kościół .

Uwaga:

W przypadku, gdy dziecko zmarło lub do modlitwy przystępują rodzice dziecka / dzieci zmarłych, intencje w odniesieniu do tych dzieci się zmieniają, to oznacza, że modlimy się za te dzieci tak, jak za osoby zmarłe - o życie wieczne dla nich, o pocieszenie dla rodziców i dla bliskich.

Źródła Łaski

W trakcie lat tej modlitwy doświadczyliśmy i odkryliśmy jakby trzy źródła - drogi poprzez jakie możemy uprosić łaski dla naszych dzieci.

Pierwsze źródło to regularna modlitwa. Modlitwa ufna z wiarą, wspólna i pokorna wspierana wstawiennictwem Maryi i świętego patrona danej róży oraz modlitwa innych dziewiętnastu rodziców. Modlitwa, która również dotyka serc rodziców i każdej z relacji i obszarów życia naszych dzieci. Ta wytrwałość i ufność nagradzana jest bardzo często nieoczekiwanym obdarowaniem w czasie i na sposób którego czasem zupełnie się nie spodziewamy. Modlitwa i rozważania poszczególnych tajemnic życia Jezusa i św. Rodziny poprowadzą nas poprzez nasze relacje w życiu i w naszych rodzinach.

Drugie źródło łaski to propagowanie Różańca Rodziców poprzez dawanie świadectwa łask otrzymywanych poprzez tą modlitwę, wspieranie go i przyjmowanie odpowiedzialności za wspieranie organizacji. Jest to niezwykle skuteczne i łatwo dostępne źródło łaski i wielu rodziców którym opowiedzieliśmy o tej formie modlitwy jest nam za to bardzo wdzięcznych. Nie należy się przy tym zrażać nigdy pozornym niepowodzeniem. Każda zachęta do modlitwy za dzieci, a szczególnie poprzez różaniec odnosi skutek – ta refleksja może się okazać zbawienna. Różaniec Rodziców rozszerza się przede wszystkim poprzez świadectwo rodziców – i dla nas jest okazją aby innym dawać nadzieję. Nadzieję niezbitą wypływającą z wiary że NIGDY nie ma sytuacji straconej, że Bóg ze wszystkiego może wyprowadzić dobro, że wiara czyni cuda. Te osoby które poczują takie natchnienie niechaj podejmują się zadania bycia animatorem dla róż, warto podejmować pielgrzymki, opowiadać DOSŁOWNIE KAŻDEMU kto może potrzebować że jest taka forma modlitwy. Oczywiście czynimy to z całą delikatnością i uwagą, z miłością wypływającą z wiary. Jest ogromnie dużo świadectw ale i różnych sposobów propagowania RR, np. jedna z osób podarowała jako prezent z okazji Bożego Narodzenia miejsce w Róży rodziców swemu siostrzeńcowi.

Trzecie źródło łaski – ogromnie owocne i bardzo niedoceniane, często niezauważane jest to ofiarowanie cierpienia w intencjach Różańca Rodziców, w intencjach dzieci za które się modlimy. Ofiarujemy to cierpienie na większą Chwałę Boga, przez wstawiennictwo Matki Bożej i świętego patrona róży. Ale co jest takim cierpieniem do ofiarowania – oczywiście mogą to być wszelkie cierpienia fizyczne. Ale należy pamiętać, o czym rodzice nie wiedzą lub nie pamiętają, że można ofiarować cierpienia duchowe. Kiedy naszym dzieciom dzieje się źle, kiedy doświadczają jakiegoś nieszczęścia wówczas serce każdego rodzica cierpi – i niechaj już od tej pory to cierpienie się nie marnuje. Warto wyrobić w sobie taki odruch ofiarowania cierpienia, jako modlitwę wynagradzającą za grzechy. Niech to będzie zawsze odruch naszego serca doświadczającego cierpienia – ofiarowania go Bogu – wówczas samo cierpienie nabiera nowego sensu i nie dość że łatwiej go znieść to jeszcze często szybciej ustąpi. Pamiętajmy o tym szczególnie w trakcie rozważania tajemnic bolesnych Różańca.

Jak powstał Różaniec Rodziców

Różaniec Rodziców powstał bardzo spontanicznie wśród rodziców zatroskanych o losy swoich dzieci. Inicjatywa powstania róży różańcowej, w której rodzice modlą się w intencji swoich dzieci powstała podczas rekolekcji wspólnoty Marana Tha z Gdańska w dniu 8 września 2001.

Rekolekcje skierowane były na modlitwę przebaczenia, o uzdrowienie relacji rodzice – dzieci. Rozważanie skierowało naszą uwagę na wagę słów jakie ludzie wypowiadają i intencji jakie noszą w swoim sercu. Ksiądz Andrzej Kowalczyk, twórca i lider wspólnoty poprowadził je w taki sposób, aby wskazać przeszkody (np. brak przebaczenia) jakie często nosimy w sercu, a które przeszkadzają się nam w pełni otworzyć na uzdrawiające działanie Ducha Świętego. Jeszcze w trakcie trwania rekolekcji zebrało się grono piętnaściorga rodziców, którzy zadeklarowali chęć modlitwy w intencji swoich dzieci. W ten sposób powstała pierwsza róża rodziców. Będąc we wspólnocie w intuicyjny sposób chcieliśmy modlić się w naszych intencjach i intencjach naszych dzieci w sposób wspólnotowy. W naturalny sposób też chcieliśmy zapraszać do tego Maryję. I stąd oczywisty wybór modlitwy różańcowej wzorowanej na Żywym Różańcu. Obecnie w danej róży powinno zebrać się po 20 rodziców, ale można zaczynać już od kilku osób, a nawet jednej.

W trakcie tej modlitwy prosimy Pana Jezusa (przez wstawiennictwo Jego Matki i świętych patronów) o uzdrowienie relacji rodzice-dzieci, o to aby skutki naszych (czyli rodziców) grzechów, nie dotykały dzieci oraz o pełnię błogosławieństwa Bożego dla naszych dzieci. Przez lata modlitwy ukształtowały się intencje tej modlitwy, potwierdzone licznymi świadectwami.

W 2001 roku powstała pierwsza róża, w 2002 kolejne, w 2003 było już kilkanaście róż. Powstała pierwsza strona internetowa z informacją o inicjatywie modlitwy różańca rodziców w intencji swoich dzieci. Osoby z Polski też chciały dołączyć do tej modlitwy i zaczęły tworzyć swoje róże.

Po artykule w "Miłujcie się!" (numer 5/2005) napłynęło kilkaset nowych zgłoszeń z kraju i z zagranicy. W grudniu 2005 r. było już nowych kilkadziesiąt Róż Rodziców, wciąż powstają nowe. W roku 2006 powstała kolejna wersja strony internetowej, poprzez którą można się wpisać do róży oraz zgłosić różę utworzoną przez siebie w swoim środowisku. W tym też roku, za zgodą ówczesnego proboszcza Katedry Oliwskiej, Patronką Różańca Rodziców została Matka Boża Oliwska. Teraz, z perspektywy czasu widzimy, że ten sposób modlitwy, ta inicjatywa modlitwy jest obdarowaniem właśnie ze strony Maryi dla rodziców i rodzin na współczesne czasy.

W 2008 roku, gdy po raz pierwszy byliśmy w audycji dla rodziców i małżonków w Radio Maryja było ponad 600 róż rodziców (czyli ponad 12000 modlących się rodziców!). Jednak liczba ta nieustannie rośnie świadcząc o tym jak bardzo Bóg chce obdarowywać nas, nasze dzieci i rodziny poprzez tą modlitwę. Na stronie internetowej można zobaczyć jaka jest aktualnie liczba zgłoszonych róż. Różaniec Rodziców rozszerza się przede wszystkim dzięki świadectwu rodziców. Powstało również wiele róż poza granicami Polski – wszędzie tam gdzie są Polacy. Na wyspach brytyjskich, w Niemczech, w USA i Kanadzie, we wszystkich krajach europejskich.

Począwszy od 2007 roku Różaniec Rodziców współpracuje przy organizacji Konferencji nt/ Zagrożeń osobowości młodego człowieka na początku XXI wieku. Wzorując się lub inspirując dziełem Różańca Rodziców powstają liczne nowe inicjatywy modlitwy różańcowej: modlą się dzieci za swoich rodziców, modlą się kibice, modlą się małżonkowie za swoje małżonki i żony za swoich mężów, modlą się harcerze i modlą się młodzi ludzie o dobrego męża lub żonę oraz wiele innych.

Od wielu lat współpracujemy z redakcją miesięcznika Różaniec i Siostrami Loretankami z Rembertowa. Począwszy od roku 2016 przyjęliśmy (za zgodą redakcji) jako nasze pismo formacyjne miesięcznik Tak Rodzinie, wydawany właśnie przez siostry Loretanki.

Dla potrzeb modlitwy można również pobrać plik z Aktem Zawierzenia modlitwy różańcowej rodziców za dzieci Matce Bożej Oliwskiej oraz rozważania do poszczególnych tajemnic oraz wysłuchać różnych świadectw i audycji na temat modlitwy i jej owoców.

ZGŁOSZENIE UDZIAŁU W PRZYGOTOWANIU DO MAŁŻEŃSTWA

Imię i nazwisko:                    ……………….……………………………………………………..............................

Planowana data ślubu:        …………………………………………………….....................................................

Parafia ślubu:                                   ………………………………………………………………………………………….

E-mail:                                   ………………………………………………………………………………………….

                            (proszę podać adres poczty Gmail, który będzie wykorzystany do uczestnictwa w przygotowaniu)

Numer telefonu:                   ………………………………………………………………………………………….

ZGODA NA PRZETWARZANIE DANYCH OSOBOWYCH

Na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 Dekretu ogólnego w sprawie ochrony osób fizycznych w związku
z przetwarzaniem danych osobowych w Kościele katolickim wydanego przez Konferencję Episkopatu Polski w dniu 13 marca 2018 r. (dalej: Dekret) oświadczam, iż wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez administratora, którym jest parafia pw. św. Jana Chrzciciela w Będzinie.

Powyższa zgoda została wyrażona dobrowolnie zgodnie z art. 5 pkt 7 Dekretu i może być cofnięta
w każdym czasie.

…………………………………………………………………………………………………………….……………………………………….

(data i podpis)

KLAUZULA INFORMACYJNA

Zgodnie z art. 8 ust. 1 Dekretu ogólnego w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych w Kościele katolickim wydanym przez Konferencję Episkopatu Polski w dniu 13 marca 2018 r. (dalej: Dekret) informuję, że: 1) administratorem Pani/Pana danych osobowych jest parafia pw.  św. Jana Chrzciciela w Będzinie (adres: 42-500 Będzin, ul. 11 Listopada 3A, telefon: 32 266 97 26; imię i nazwisko proboszcza: ks. Stanisław Kozik OSJ); 2) inspektorem ochrony danych w Diecezji Sosnowieckiej jest: ks. Tomasz Smalcerz, e-mail: inspektor@diecezja,sosnowiec.pl; 3) Pani/Pana dane osobowe przetwarzane będą w celu zorganizowania przygotowania bezpośredniego do małżeństwa (katechezy przedślubne i spotkania z doradcą życia rodzinnego) oraz w celach archiwalnych; 4) podstawą przetwarzania tych danych jest Pani/Pana zgoda; 5) odbiorcą Pani/Pana danych osobowych jest Wydział Duszpasterstwa Rodzin Kurii Diecezjalnej w Sosnowcu; 6) Pani/Pana dane osobowe nie będą przekazywane do publicznej kościelnej osoby prawnej mającej siedzibę poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej; 7) Pani/Pana dane osobowe będą przetwarzane przez administratora do końca okresu przygotowania do zawarcia małżeństwa, a przez Wydział Duszpasterstwa Rodzin Kurii Diecezjalnej w Sosnowcu przez okres konieczny do realizacji celów archiwalnych; 8) posiada Pani/Pan prawo dostępu do treści swoich danych oraz prawo ich sprostowania, usunięcia lub ograniczenia przetwarzania zgodnie z Dekretem; 9) ma Pani/Pan prawo wniesienia skargi do Kościelnego Inspektora Ochrony Danych (Skwer kard. Stefana Wyszyńskiego 6, 01–015 Warszawa, kiod@episkopat.pl), jeżeli uzna Pani/Pan, iż przetwarzanie danych osobowych Pani/Pana dotyczących narusza przepisy Dekretu.

Potwierdzam zapoznanie się z ww. klauzulą ……….…………………………………………………………………………….

( data i podpis)

PENITENCJARIA APOSTOLSKA

DEKRET

O ODUŚCIE ZUPEŁNYM NA CZAS ROKU JUBILEUSZOWEGO ŚW. JÓZEFA 08.12.2020 – 08.12.2021

Prot. n. 866/20/I

Udziela się daru specjalnych Odpustów z okazji Roku Jubileuszowego na cześć Świętego Józefa, zarządzonego przez Papieża Franciszka dla godnego uczczenia 150. rocznicy dnia, w którym Święty Józef został ogłoszony Patronem Kościoła Katolickiego.

Dziś upływa 150 lat, od kiedy Dekretem „Quemadmodum Deus” Błogosławiony Papież Pius IX, poruszony ciężką i bolesną goryczą czasów, w których znajdował się Kościół prześladowany przez wrogów, ogłosił Świętego Józefa Patronem Kościoła Katolickiego.

Celem utrwalenia ufności całego Kościoła w szczególny patronat Opiekuna Jezusa, Jego Świątobliwość Papież Franciszek postanowił, że od dnia dzisiejszego aż do dnia 8 grudnia 2021, dnia rocznicy ogłoszenia owego Dekretu oraz dnia poświęconego Najświętszej Maryi Panny Niepokalanej i Oblubienicy najczystszego Józefa, będzie obchodzony specjalny Rok Świętego Józefa, w którym wszyscy wierni będą mogli na jego wzór wzmacniać codziennie własne życie wiary, w pełni realizując wolę Bożą.

A zatem niech wszyscy wierni, poprzez modlitwy i dobre czyny, z pomocą Świętego Józefa, Opiekuna Świętej Rodziny z Nazaretu, starają się uzyskać pociechę i ulgę w ciężkich ludzkich utrapieniach, które dręczą współczesny świat.

Pobożność względem Opiekuna Odkupiciela rozwinęła się bujnie w historii Kościoła, który nie tylko przyznaje mu wyjątkowy kult zaraz po Matce Bożej i jego Oblubienicy, ale także powierzył mu liczne patronaty.

Magisterium Kościoła z upodobaniem i wytrwale odnajduje w osobie Świętego Józefa, jak w skarbcu, dawne i nowe doskonałości, podobnie jak ojciec rodziny z Ewangelii Św. Mateusza, który „ze swego skarbca wydobywa rzeczy nowe i stare” (Mt 13,52).

Aby wypełnić ten upragniony cel, najwyższą pomocą będzie dar Świętych Odpustów, które Penitencjaria Apostolska chętnie rozszerza na Rok Świętego Józefa poprzez niniejszy Dekret, wydany zgodnie z wolą Jego Świątobliwości Papieża Franciszka.

Udziela się Odpustu zupełnego pod zwykłymi warunkami (tzn. sakramentalna spowiedź, Komunia eucharystyczna oraz modlitwa zgodna z intencjami Ojca Świętego) wiernym, którzy odrywając się w duchu od wszelkiego grzechu, uczestniczyć będą w Roku Świętego Józefa w okolicznościach i na sposoby określone przez tę Penitencjarię Apostolską.

a. Święty Józef, prawdziwy człowiek wiary, zaprasza nas ze swej strony, abyśmy odkrywali synowską więź z Bogiem Ojcem, odnawiali naszą wierność modlitwie, przyjmowali postawę słuchania i odpowiadali z głębokim rozeznaniem woli Bożej. Udziela się zatem odpustu zupełnego wszystkim, którzy przez co najmniej pół godziny będą rozważać Modlitwę Pańską lub wezmą udział w jednym pełnym dniu skupienia, zawierającym rozważanie o Świętym Józefie.

b. W Ewangelii przyznaje się Świętemu Józefowi tytuł „człowiek sprawiedliwy” (Mt 1, 19): on to, stróż „wewnętrznej tajemnicy, która znajduje się w głębi serca i duszy”[1], czyli uczestnik tajemnicy Boga i przez to szczególny patron forum wewnętrznego, zachęca nas do odkrywania wartości ciszy, roztropności i uczciwości w wypełnianiu naszych obowiązków. Cnota sprawiedliwości praktykowana w sposób wzorowy przez Józefa jest pełnym przylgnięciem do prawa Bożego, będącego prawem Miłosierdzia, „bowiem to właśnie miłosierdzie Boga prowadzi do pełni prawdziwej sprawiedliwości”[2]. Dlatego ci, którzy na wzór Świętego Józefa spełnią uczynek miłosierdzia względem ciała lub względem duszy, będą mogli otrzymać dar odpustu zupełnego.

c. W powołaniu Józefa najważniejsze stało się jego bycie opiekunem Świętej Rodziny z Nazaretu, oblubieńcem Najświętszej Maryi Panny i prawnym ojcem Jezusa. Aby wezwać rodziny chrześcijańskie do odtwarzania tego przykładu wewnętrznej jedności, miłości i modlitwy, którym jest Święta Rodzina, udziela się odpustu zupełnego wiernym, którzy odmawiać będą Różaniec Święty w rodzinach i pomiędzy narzeczonymi.

d. Sługa Boży Pius XII, w dn. 1 maja 1955 r. ustanowił święto Świętego Józefa Rzemieślnika, „w tym celu, aby godność pracy została uznana przez wszystkich ludzi i aby ta godność natchnęła życie społeczne i prawodawstwo, stanowione zgodnie z równym podziałem uprawnień i obowiązków”[3]. Dlatego udziela się odpustu zupełnego każdemu, kto powierzać będzie codziennie swoją działalność opiece Świętego Józefa, a także każdemu wiernemu, wzywającemu Rzemieślnika z Nazaretu w modlitwach wstawienniczych za tych, którzy szukają pracy, aby mogli znaleźć zajęcie, oraz aby praca wszystkich ludzi była bardziej godna.

e. Ucieczka Świętej Rodziny do Egiptu „pokazuje nam, że Bóg jest tam, gdzie człowiek znajduje się w niebezpieczeństwie, tam gdzie człowiek cierpi, tam gdzie ucieka, gdzie doświadcza odrzucenia i opuszczenia”[4]. Udziela się zatem odpustu zupełnego wiernym, którzy odmawiać będą Litanię do Świętego Józefa (w tradycji łacińskiej) lub Akatyst do Świętego Józefa, w całości lub przynajmniej w odpowiedniej części (w tradycji bizantyjskiej), lub też jakąś inną modlitwę do Świętego Józefa, przypisaną jako własna w różnych tradycjach liturgicznych, w intencji Kościoła prześladowanego od wewnątrz i od zewnątrz oraz w intencji ulżenia wszystkim chrześcijanom, którzy cierpią prześladowania wszelkiego rodzaju.

Święta Teresa z Avila uznała w Świętym Józefie patrona we wszystkich okolicznościach życia: „Innym Świętym, rzec można, dał Bóg łaskę wspomagania nas w tej lub innej potrzebie, temu zaś chwalebnemu Świętemu, jak o tym wiem z własnego doświadczenia, dał władzę wspomagania nas we wszystkich”[5]. W niedawnych czasach Święty Jan Paweł II potwierdził ze swojej strony, że przykład Świętego Józefa nabiera „dla Kościoła naszych czasów szczególnej aktualności w związku z nowym Tysiącleciem chrześcijaństwa”[6].

Ponadto, celem potwierdzenia powszechności patronatu Świętego Józefa w Kościele, poza wspomnianymi wyżej okolicznościami, Penitencjaria Apostolska udziela odpustu zupełnego wiernym, którzy odmówią dowolną prawnie zatwierdzoną modlitwę lub akt pobożności na cześć Świętego Józefa, np. „Do Ciebie, Święty Józefie”, szczególnie w dniach 19 marca i 1 maja, w Święto Świętej Rodziny Jezusa, Maryi i Józefa, w Niedzielę Świętego Józefa (w tradycji bizantyjskiej), 19 dnia każdego miesiąca i w każdą środę, będącą dniem poświęconym wspomnieniu tego Świętego w tradycji łacińskiej.

W obecnej sytuacji publicznego zagrożenia zdrowia, rozszerza się dar odpustu zupełnego w sposób szczególny na osoby w podeszłym wieku, na chorych, umierających i wszystkich tych, którzy z usprawiedliwionych racji nie mogą wyjść z domu, a którzy odrywając się w duchu od wszelkiego grzechu oraz z intencją wypełnienia, gdy tylko to będzie możliwe, zwykłych warunków, odmówią w domu lub tam, gdzie zatrzymuje ich przeszkoda, akt pobożności na cześć Świętego Józefa, pocieszyciela chorych i Patrona Dobrej Śmierci, ofiarując z ufnością Bogu boleści i niedogodności własnego życia.

Dla duszpasterskiego ułatwienia w otrzymaniu łaski Bożej poprzez władzę kluczy Kościoła, Penitencjaria Apostolska prosi zatem usilnie, aby wszyscy kapłani wyposażeni we właściwe uprawnienia, ofiarnie i wielkodusznie poświęcali się sprawowaniu sakramentu pokuty oraz często zanosili Komunię Świętą do chorych.

Niniejszy Dekret jest ważny na Rok Świętego Józefa, bez względu na jakiekolwiek inne zarządzenia.

Sporządzono w Rzymie, w siedzibie Penitencjarii Apostolskiej, dnia 8 grudnia 2020.

Mauro Kard. Piacenza

Penitencjarz Większy

Krzysztof Nykiel

Regens

[1] Pius XI, Kazanie z okazji ogłoszenia heroiczności cnót Sługi Bożej Emilii de Vialar: L’Osservatore Romano, 20-21.03.1935.

[2] Papież Franciszek, Przemówienie podczas Audiencji Generalnej dn. 03.03.2016.

[3] Pius XII, Kazanie z okazji uroczystości Świętego Józefa Robotnika (1.051955).

[4] Papież Franciszek, Anioł Pański (29.12.2013).

[5] Teresa od Jezusa, Księga życia, VI.

[6] Jan Paweł II, Adhortacja Apostolska “Redemptoris Custos” (15.081989), 32.

Bierzmowanie

Prosimy młodzież przygotowującą się do Bierzmowania – obydwie grupy – aby na email: bierzm.janchrzciciel@gmail.com do końca listopada przesyłali swoje adresy e-mailowe. Jest to konieczne, aby zorganizować spotkanie on-line. Zgodnie z wcześniejszym ogłoszeniem, dopóki nie zmieni się sytuacja pandemiczna, będzie jedno na miesiąc spotkanie on-line we wskazane soboty miesiąca o godz. 10⁰⁰.

W związku z nowymi przepisami sanitarnymi, które obowiązują od 24 października, w uroczystościach religijnych może brać udział liczba osób według kryterium: 1 osoba na 15 m² powierzchni przy zachowaniu odległości między wiernymi nie mniejszej niż 1,5 m. W związku z tym przepisem w naszym kościele parafialnym o powierzchni 455 m² może jednorazowo uczestniczyć 30 osób. W kościele zajmujemy więc miejsca oznaczone czerwonym kwadracikiem. Bardzo prosimy, aby tego przestrzegać.

Na zewnątrz kościoła zachowujemy odległość 1,5 m. Przypominamy również o bezwzględnym obowiązku zakrywania nosa i ust w kościele i na zewnątrz, a także o dezynfekcji rąk, zaraz po wejściu do kościoła.

Dziękujemy

Od 26 października Kancelaria Parafialna jest z zasady zamknięta. Przychodzimy tylko w sprawach pilnych (pogrzeb lub pilny dokument nie cierpiący zwłoki). Wcześniej jednak należy kontaktować się telefonicznie.

Rozporządzenie Biskupa Sosnowieckiego dotyczącego niektórych aspektów duszpasterstwa w Diecezji Sosnowieckiej po 29 maja 2020 roku:

W związku z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 maja 2020 roku w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii, dotyczącym min. zniesienia limitu uczestników zgromadzeń religijnych w kościołach, co daje możliwość udziału w liturgii wszystkim wiernym, dotychczasowe akty prawne biskupa sosnowieckiego obowiązują nadal w takim zakresie, jaki określają najnowsze rozporządzenia władzy cywilnej, ze szczególnym uwzględnieniem wskazań zaktualizowanych w niniejszym zarządzeniu.

Sprawowanie Eucharystii i innych nabożeństw w kościele lub kaplicy (budynkach kultu):- Zostały niesione limity osób w budynkach kultu. Wynika to z zapisu § 15. ust. 8 Rozporządzenia: „Zgromadzenia organizowane w ramach działalności kościołów i innych związków wyznaniowych mogą się odbywać, pod warunkiem że w przypadku gdy zgromadzenie odbywa się w budynkach i innych obiektach kultu religijnego uczestnicy realizują obowiązek, o którym mowa w § 18 ust. 1, z wyłączeniem osób sprawujących kult religijny, a w przypadku gdy to zgromadzenie odbywa się na zewnątrz, uczestnicy przebywają w odległości nie mniejszej niż 2 m od siebie lub realizują obowiązek, o którym mowa w § 18 ust. 1, z wyłączeniem osób sprawujących kult religijny”.

- Podczas sprawowania w kościele Mszy Świętej i innych nabożeństw, należy z najwyższą troską zachować wszystkie zasady dotyczące bezpieczeństwa, stosownego dystansu osób, zasłaniania ust i nosa (z wyjątkiem sprawującego kult religijny) oraz dezynfekcji powierzchni.

- Nadal zalecam wiernym przyjmowanie Komunii św. na rękę.

- Wszyscy uczestnicy liturgii sprawowanej w kościele lub kaplicy, za wyjątkiem „sprawującego kult religijny podczas jego sprawowania” (por. § 18. ust. 3. p. 8 Rozporządzenia) mają obowiązek zakrywania twarzy. Wynika to z zapisu §18. ust. 1 Rozporządzenia: „Do odwołania nakłada się obowiązek zakrywania, przy pomocy odzieży lub jej części, maski, maseczki, przyłbicy albo kasku ochronnego, o którym mowa w art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 110, 284, 568 i 695), ust i nosa (…)”.

Sakrament pokuty i pojednania:

- Zachęcam wiernych do korzystania z sakramentu pokuty i pojednania, zwłaszcza w okresie wielkanocnym, który trwa do niedzieli Trójcy Przenajświętszej (7 czerwca), i do pełnego uczestnictwa we Mszy św. tzn. z przyjęciem Komunii św. W trakcie spowiedzi należy ściśle przestrzegać zasad sanitarnych obowiązujących w kościele (zasłonięte usta, dezynfekcja konfesjonału, jeśli możliwe spowiedź w osobnym pomieszczeniu itp.).

Sakrament bierzmowania i wizytacje kanoniczne:

- Z dniem 1 czerwca 2020 roku przywracamy udzielanie sakramentu bierzmowania oraz wizytacje kanoniczne.

- Obowiązuje tutaj nadal Rozporządzenie Biskupa Sosnowieckiego dotyczące wytycznych sanitarno-liturgicznych odnośnie do udzielania sakramentu bierzmowania oraz przeprowadzania wizytacji kanonicznej z dnia 15 maja 2020 roku, z uwzględnieniem zaktualizowanych wskazań sanitarno – epidemiologicznych i rozporządzeń władz państwowych.

Pierwsza Komunia Święta:

W związku nowym Rozporządzeniem, księża proboszczowie w porozumieniu z rodzicami dzieci pierwszokomunijnych mogą wyznaczyć nowe daty uroczystości.

Zgromadzenia religijne poza kościołami (budynkami kultu):

- Biorąc pod uwagę aktualnie obowiązujący stan prawny, możliwe będzie zorganizowanie procesji Bożego Ciała. Należy jednak stosować się do obowiązujących zasad wynikających z Rozporządzenia, w tym normę, że w zgromadzeniach poza budynkami kultu może uczestniczyć do 150 osób. Wynika to z zapisu zawartego w § 15. ust. 1 Rozporządzenia:  „Do odwołania zakazuje się organizowania zgromadzeń w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. – Prawo o zgromadzeniach (Dz. U. z 2019 r. poz. 631), z wyłączeniem zgromadzeń organizowanych na podstawie zawiadomienia, o którym mowa w art. 7 ust. 1, art. 22 ust. 1 albo decyzji, o której mowa w art. 26b ust. 1 tej ustawy, przy czym maksymalna liczba uczestników nie może być większa niż 150 osób. 2. Uczestnicy zgromadzenia, o którym mowa w ust. 1, obowiązani są do zachowania odległości co najmniej 2 m między sobą oraz do zakrywania ust i nosa, zgodnie z przepisami § 18 ust. 1”.

- Księża (kapłani odpowiedzialni za organizowanie zgromadzenia religijnego) zobowiązani są do poinformowania uczestników zgromadzenia o obowiązujących w czasie zgromadzenia zasadach: zachowania odległości co najmniej 2 m między sobą oraz do zakrywania ust i nosa. Wynika to z zapisu zawartego w § 15. ust. 5:

"Organizator zgromadzenia obowiązany jest poinformować uczestników zgromadzenia o zasadach udziału w zgromadzeniu, wynikających z ust. 1 i 2 oraz o treści opinii, o której mowa w ust"

- Procesję Bożego Ciała organizujemy wokół kościoła z czterema ołtarzami i błogosławieństwami. Dlatego tam gdzie to jest możliwe budujemy tradycyjne cztery ołtarze.

- Roztropnym będzie, by w Boże Ciało procesja wokół kościoła organizowana była po każdej czy też po kilku mszach świętych.

- Tam gdzie nie jest możliwym zorganizować procesję wokół kościoła, albo istnieje realna obawa naruszenia prawa o uczestniczeniu 150 osób w zgromadzeniu poza budynkami kultu, można ją zorganizować wewnątrz świątyni

Duszpasterstwo grup:

- Przywracamy spotkania formacyjne grup i stowarzyszeń działających przy parafiach. W świetle § 15, ust. 8 Rozporządzenia: „Zgromadzenia organizowane w ramach działalności kościołów i innych związków wyznaniowych mogą się odbywać, pod warunkiem że w przypadku gdy zgromadzenie odbywa się w budynkach i innych obiektach kultu religijnego uczestnicy realizują obowiązek, o którym mowa w § 18 ust. 1, z wyłączeniem osób sprawujących kult religijny, a w przypadku gdy to zgromadzenie odbywa się na zewnątrz, uczestnicy przebywają w odległości nie mniejszej niż 2 m od siebie lub realizują obowiązek, o którym mowa w § 18 ust. 1, z wyłączeniem osób sprawujących kult religijny”.

- Przywracamy w parafiach odwiedziny chorych z posługą sakramentalną z zastosowaniem wszystkich aktualnie obowiązujących zasad sanitarnych.

- Zaleca się rozłożenie tej posługi w czasie, aby nie kumulować odwiedzin w jednym dniu.

- Roztropności duszpasterzy zostawiamy kwestię odwiedzin chorych i osób starszych, kiedy one lub ich bliscy wyraźnie wyrażą takie życzenie.

- W porozumieniu ze szkołą, rodzicami oraz katechetami można planować Msze św. szkolne, zwłaszcza na zakończenie roku szkolnego.

Przypominam wszystkim, których obowiązuje wprowadzenie w życie powyższego Rozporządzenia, że uwzględniając powagę sytuacji oraz naszą odpowiedzialność za wiernych, zgodnie z kan. 273 i 274 par. 2 KPK, osoby te powinny zrealizować wprowadzone zarządzenia bezwarunkowo, ze świadomością konsekwencji wynikających z prawa świeckiego i kościelnego

Niniejsze Rozporządzenie Biskupa Sosnowieckiego obowiązuje od dnia 30 maja 2020 r. Należy je umieścić w gablotce i na stronie internetowej parafii oraz przekazać i wyjaśnić wiernym w ogłoszeniach parafialnych.

Dekret w sprawie duszpasterstwa w stanie epidemii

Sosnowiec, 25 marca 2020r.

L.dz. 267/2020

W związku z trwającym stanem epidemii i najnowszymi zarządzeniami organów państwowych, zgodnie z kan. 87 §1, kan. 1245 i kan. 1248 § 2 Kodeksu Prawa Kanonicznego oraz w nawiązaniu do Dekretu Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów z dnia 19 marca br., Wskazań Prezydium Konferencji Episkopatu Polski z dnia 21 marca br. oraz Komunikatu  Przewodniczącego KEP z dnia 24 marca br.  udzielam wszystkim wiernym Diecezji Sosnowieckiej oraz przebywającym na jej terenie dyspensy od obowiązku uczestnictwa we Mszy Świętej w niedziele oraz w święta nakazane.
 

Skorzystanie z dyspensy oznacza, że nieobecność na Mszy Świętej niedzielnej i w święta nakazane w czasie obowiązywania dyspensy nie jest grzechem.
 

Dekret wchodzi w życie z dniem dzisiejszym i obowiązuje do odwołania.